Wat: Pianoconcerti met Severin von Eckardstein & Liebrecht Vanbeckevoort, begeleid door Frascati Symphonic olv. Kris Stroobants
Waar: Schouwburg Leuven
Ik hou van pianoconcerti. Ze doen mij beseffen wat een huzarenstukje het is voor pianisten om ongeveer een half uur lang vanbuiten te spelen, virtuoze cadensen te spelen en een heel spectrum aan emoties over te brengen. Het lustrumconcert van de Elisabethiade Leuven was dan ook een avond om de vingers bij af te likken, en de solisten waren een kers op de taart.
Liebrecht Vanbeckevoort opende met het eerste pianoconcerto van Frédéric Chopin, een klassieker. Mierzoete muziek was het, een echte typische Chopin; hyperromantisch, het ene moment passioneel, het andere breekbaar mooi. Vanbeckevoort speelde het zoals het hoorde en bekoorde met zijn versie het hele publiek. Frascati Symphonic moest nog wat uit hun schulp komen, maar vanaf het tweede deel zat het jonge orkest helemaal op niveau. Ze brachten een stevige maar bescheiden begeleiding voor de snelle vingers van de solist.
Ik had op voorhand het programma nog niet gezien, dus het was raden naar welk pianoconcerto van Maurice Ravel het ging worden. Het verschil tussen de twee is één hand en één jaar, maar ze zijn amper te vergelijken. Het werd het pianoconcerto voor de linkerhand. Ik hoor u al denken: “Ha! Gemakkelijk, moet je minder oefenen en minder vanbuiten leren.” Fout! Die linkerhand moet verdomd gekke toeren uithalen, vlotjes het volledige klavier afgaan en slaagt er daarom in de indruk te wekken dat de pianist toch zijn rechterhand mag gebruiken. Het was majestueus. Severin von Eckardstein liet een juichend publiek in staande ovatie achter en liep het podium af alsof het hem niets had gekost.
Na de pauze een viervoudiging van handen, want deze keer mochten Von Eckardstein en Vanbeckevoort samen het podium op. Een extra piano werd bijgeplaatst voor het concerto voor twee piano’s van Francis Poulenc. Dit werk was helder, pittig, speels en deed door de verrassende ritmes en afwisselingen de solisten indringende blikken naar elkaar werpen. De solisten bouwden een aangename dynamiek op en voelden elkaar helemaal aan.
Het laaiend enthousiaste publiek werd achteraf nog met twee bisjes gepaaid en keerde met spreekwoordelijke volle maag terug naar huis.
Schrijf NU ook al woensdag 2 april in je agenda. In de Grote Aula van het MTC zal de Elisabethiade dan pianisten Boris Giltburg (winnaar Elisabethwedstrijd 2013) en Stanislav Khristenko (vierde laureaat Elisabethwedstrijd 2013) verwelkomen voor allicht opnieuw een onvergetelijke avond. Voor studenten helemaal gratis!
CLUB KULTUUR 