Naam: Sterre Decru
Studie: Klassieke zang
Expertise: Klassieke muziek
Houdt van: gewichtig taalgebruik ter verwarring en provocatie van een gesprekspartner, poëtische absurditeit, het pruttelende geluid van oma’s koffiezetapparaat, de kans met een breed arsenaal aan afkeerwekkende gezichten een selfie van een Japanse toerist te ontsieren, Picardische tertsen
Houdt niet van: prikkelende kriebeltjes in de keel tijdens sollicitatiegesprekken en momenten van algemene stilte, de gruwel van een botsing tussen het kleinste teentje en een uitpuilende tafelpoot, geforceerd enthousiasme, het ongemak van een te lang durende stilte, Chinese toiletten, het restje tandpasta dat op een of andere manier altijd aan haar onderlip blijft kleven
Levenswijsheid: “Dum vivimus, vivamus!”
Sterre Decru (°1999) wordt al van jongs af aan geteisterd door een intense drang tot het maken en tentoonspreiden van muziek en buitensporige theatraliteit. De tijd waarin ze als kind, sans-gêne, een muziekje van K3 in de cd-speler schoof en haar onfortuinlijke publiek edelmoedig trakteerde op een reeks geïmproviseerde en tevens lichtjes experimentele dansen, heeft gelukkigerwijze door de jaren heen zijn einde gekend. Haar hang naar pathetiek, integendeel, werd steeds groter en culmineerde twee jaar geleden in de keuze muziek verder te studeren aan het Leuvense Lemmensinstituut. Daar zingt ze nu elke dag een toonladder, een Italiaanse weeklacht en een Picardische terts.
***lees hier Sterres artikels***