Je kent hen meer dan waarschijnlijk niet, maar onthoud gewoon de naam: Stadswacht. Deze vijf jongeren vormden een band in en rond Leuven en ze klonken zeer beloftevol woensdagavond bij de officiële releaseparty van hun tweede EP ‘Kopzorgen’. Zelf omschrijven ze hun muziek als een nieuwe aanstekelijke vorm van Nederlandstalige muziek die leeft tussen pop-rock en kleinkunst/cabaret. Meer kan ik daar eigenlijk niet aan toevoegen. Behalve dan dat ze goed zijn, steengoed.
© Seppe Duwé
Tussen 20 en 23 jaar oud zijn ze. Vijf jongvolwassenen met véél ambitie, dat merk je meteen. Vorig jaar kwam hun eerste EP ‘Postzegels Uit Moskou‘ uit, vandaag dus al het tweede album. Niet slecht voor hun leeftijd. Jef Dijckmans is de leadsinger en iemand die gewoon thuishoort op een podium. Hij kan zijn publiek met een geweldig krachtige stem overtuigen van de woorden die uit zijn 21-jarige mond komen. Met Emile Derache achter de gitaar beschikt de band trouwens over een al even sterke tweede stem. Ongelooflijk hoe je met zo’n zelfvertrouwen en passie voor familie en vrienden de longen uit je lijf kan schreeuwen. Daarnaast verzorgt Gil Persoons de bas (op de foto is voormalig bassist Floris Kint te zien), Jelle Hermans de drums en Tom Herseele de cello. Vijf handen op één -van bretellen voorziene- buik.
Na de grootmeester der Nederlandstalige muziek Bart Peeters gisteren, is het vanavond de beurt aan de nieuwe garde om zich te bewijzen. Het publiek is zeer talrijk aanwezig want de gezellige en intieme zaal van het STUK zit goed vol omstreeks 20u op een regenachtige en koude woensdagavond. Met z’n allen kijken we er naar uit om opgewarmd te worden met behulp van sterke Nederlandstalige teksten die herkenbaar zijn voor iedereen, gebracht door een jonge band met veel potentieel. Dat alles in combinatie met goed gezelschap en een pint in de hand; zelfs een sauna na een lange tocht in vriezende temperaturen kan je niet op die manier verwarmen.. Voorprogramma is de grappige Nederlander Joes Minis die een verhaal vertelt met wachten als uitgangspunt. We gaan namelijk allemaal veel te snel door dit leven en we wachten niet genoeg. Een boodschap om over na te denken en een goede starter van de avond, maar we wachten toch al lang genoeg met grote verwachtingen op Stadswacht.
“Jij was er, ik ben er, waar zijn wij samen?” – ‘Slapeloos’
Beginnen doet de vijfkoppige band met hun populairste single ‘Slapeloos‘. Dat deze song na 3 weken tijd al meer dan 7500 views op Youtube heeft, kan niet als een verrassing aankomen eens je het hebt gehoord. Niet alleen heeft het goeie lyrics, maar wordt het ook nog eens op zo’n breekbare, serene en overtuigende manier gebracht dat je meer wilt dan de 3 minuten 16 dat het lied duurt. Als dit het niveau wordt van de rest van de avond, kan het wel eens een topconcert worden.
‘Postzegels Uit Moskou‘ schept ineens een andere sfeer. Van heel erg Vlaams schakelen we over naar een soort Balkanmuziek en die afwisseling maakt het heel interessant. Elk lied heeft een ander karakter en dat zorgt ervoor dat het allesbehalve saai wordt. Als je begint met je twee ‘hits’ is het meestal moeilijk om de aandacht van de zaal vast te houden, maar dat is bij Stadswacht helemaal niet het geval. Er worden stuk voor stuk leuke, grappige en ludieke deuntjes en teksten gespeeld en de energie van de artiesten wordt overgebracht op het publiek.
© Seppe Duwé
En niet alleen is Stadswacht enthousiast, maar ook oprecht in emoties. Zeker bij de inleiding van ‘Belofte‘, waarbij zanger Jef Dijckmans vertelt dat dit lied het nauwst aan zijn hart ligt. Om dan een prachtig liefdeslied te spelen. En niet zo’n typisch, melig, meelijwekkend lied, nee, eerder een gedicht recht uit het hart dat eerlijk en oprecht wordt gebracht. Niet simpel om zoiets overtuigend te zingen, toch lukt het méér dan behoorlijk.
Werkelijk het enige negatieve puntje dat ik kan opmerken is het feit dat ze te snel terug op het podium kwamen na 5 seconden afwezigheid om bisnummers af te dwingen. Met een beetje hard-to-get is niets mis, maar goed, we zijn aan het muggenziften. Feit is dat de opvoering goed in elkaar zit want op een tweede keer ‘Slapeloos‘ zaten we -ik denk met z’n allen- wel te wachten. En met een gezamenlijke ‘ooooo’ van heel de zaal tijdens het nummer ‘Tijd Heelt Alle Wonden‘ kan het concert trouwens niet beter eindigen. Geen wonder ook dat iedereen tot lang na de laatst gespeelde noot enthousiast die ‘ooooo’ blijft aanhouden terwijl Stadswacht zich opmaakt voor de schijnbaar succesvolle verkoop van hun EP ‘Kopzorgen’.
Die kopzorgen zijn alleszins voor niets nodig want deze band heeft alles om iets te kunnen betekenen in het Vlaamse/Nederlandstalige muzieklandschap. De vergelijking met Buurman, Noordkaap of Yevgueni is niet ver te zoeken. En dat laatste kan geen verrassing zijn want de techniek en mix van het album is de verantwoordelijkheid van Ward Neirynck, de man die onder andere Yevgueni’s muziek verzorgde. Dat bewijst onmiddellijk hun professionalisme. En in combinatie met hun talent kan je daar ver mee geraken, héél ver.. Ik herhaal, onthoud de naam!
Setlist: Slapeloos – Postzegels Uit Moskou – Schrijf – Lenzen – Belofte – Winterlied – Sara – De Man – Één Groot Feest – Tijd Heelt Alle Wonden – Puur Genot – Aangevroren – Op De Tweede Rij – Onbegrip – Trams Van SF — ENCORES — Slapeloos — Tijd Heelt Alle Wonden
Wat? Releaseparty EP ‘Kopzorgen’ van Stadswacht // Wanneer? woensdag 9 november 2016 // Waar? STUK // Info? www.stadswachtband.be // Volgende optredens? 15/11 in Brussel, 17/11 in Antwerpen, 7/12 in Gent
CLUB KULTUUR 