Het Internationaal Kortfilmfestival Leuven (IKL) 2016 bezorgde de filmliefhebber in één week tijd alle soorten emoties. Niet alleen waren we getuige van de beste kortfilms, maar ook van de grappigste, diepzinnigste, vreemdste en meest louche. En dat alles in één week tijd. Veel credits gaan natuurlijk uit naar al deze films, maar toch ook naar de toporganisatie achter het festival. Het STUK werd van 3 tot 10 december helemaal ingepalmd door de wereld van de kortfilm en een leek als ik heeft hier enorm van genoten. Bedankt, regisseurs en acteurs, bedankt IKL. Hieronder een algemeen verslag, inclusief mijn interview met regisseur Leander Hanssen.
Vlaamse competitie
Binnen de Vlaamse competitie waren de headliners ‘Downside Up’, ‘Perfect Darkness’ en ‘About The Boy Who Ate An Oakwood Chair’. En toch sprong de kortfilm ‘Complices’ er voor mij bovenuit. Deze film van Mathieu Mortelmans vertelt het verhaal van een rechter die zijn zoon probeert te beschermen na het plegen van een vluchtmisdrijf. Hij doet er alles aan om de bewijzen te vernielen, maar het kan zijn zoon allemaal niet veel schelen. De kortfilm was eigenlijk een korte langspeelfilm van een half uur en echt alles was aanwezig: spanning, twijfel, een sterk script en een open einde. Toch eindigde ‘Complices’ pas 4de bij de publieksprijs.
De grote winnaar binnen de Vlaamse competitie zal uiteindelijk Boi van de enthousiaste Anthony Nti worden. De film gaat over twee Bulgaarse broers die proberen te overleven in deze harde maatschappij vol culturen en oneerlijkheid. Na de vertoning van zijn film sprak regisseur Nti de volgende woorden: “Mensen en culturen zijn heel fascinerend, vandaar mijn eindwerk over dit thema. Maar deze film maken was echt een hel, we hadden niet veel geld en weinig mensen geloofden in het project. Wel shout-out naar de cameraman die bleef geloven in mijn idee. En ook naar de twee jonge hoofdrollen die nog nooit hadden geacteerd”.
Niet dat de taal er toe doet want film is universeel, maar slechts enkele Vlaamse films werden in het Vlaams gesproken. Allerhande talen werden gebruikt: Engels, Frans, Spaans, Hollands, geschreeuw, geroep en onverstaanbare taal, maar opvallend weinig Vlaams. Emilie Verhamme, regisseur van ‘Antichambre’, verklaart dit als volgt voor haar film: “er zit niks achter het Frans, we hadden gewoon toevallig acteurs die Frans praatten”. En toch, het blijft opvallend. Daarnaast zaten in de Vlaamse competitie ook nog de kortste, de meest special effectste en de minst diepzinnige film van dit festival. Die laatste is natuurlijk ‘Spek voor uw Bek’ van Leander Hanssen, met Jelle De Beule in de rol van zijn leven.
Leander Hanssen over zijn film:
“Het verhaal gaat over Jurgen Vanderspek, dat is een macho van 18 jaar oud, gespeeld door Jelle De Beule, die 40 jaar oud is. Hij schept altijd op over zijn seksuele escapades, maar hij verbergt het geheim dat hij nog maagd is. En wanneer hij dan toch chance heeft en een dronken klasgenote mee naar huis kan nemen, verliest hij zijn maagdelijkheid op een gênante manier, hij krijgt chlamydia en hij gaat wraak nemen op het meisje.”
Waarom juist dit onderwerp?
“Het is vertrokken vanuit het genre van de high school seks comedy. We wouden onze eigen Belgisch-Limburgse versie daarvan maken. Machogedrag heeft mij altijd wel aangesproken, ik vind dat heel grappig. Mensen die heel hard geloven in zichzelf, zoveel zelfvertrouwen hebben terwijl ze helemaal niks zijn, supergrappig eigenlijk. Ik wil er helemaal geen boodschap mee verkondigen ofzo.”
Hoe heb je Jelle De Beule overtuigd mee te doen?
“Ik heb hem gewoon een mailtje gestuurd. Dan heeft hij mij een keer uitgenodigd naar Woestijnvis want hij vond het een heel grappig scenario. We zijn blijven afspreken, heel vaak samengezeten, verschillende actrices uitgetest en geoefend. Maar we kenden elkaar dus helemaal niet. Ik heb al jaren geen tv dus ik heb nooit gekeken naar Basta of Neveneffecten. Ik was echt gewoon al maanden op zoek naar een geschikte acteur en toen dacht ik aan hem.”
Hoop je op een prijs voor deze film?
“De kosten terugverdienen zit er sowieso niet in, daar ga ik toch niet van uit. Ik vind mijn film veel beter dan de rest, maar de anderen zijn VAF-films, professionele kortfilms door meer ervaren mensen en met meer budget gemaakt. Ik denk dat ik niet zo veel kans maak op een prijs.” Dat was spijtig genoeg een accurate voorspelling, maar we hebben wel goed gelachen.
Waar zie je jezelf over 5 jaar?
“Dan ben ik 28 jaar. Ja, gegarandeerd ben ik dan miljonair. Voor mijn dertigste toch sowieso. En in full Versace-outfit. En een paar lamborghini’s. Dat is het plan wel. “
Europese competitie
Één van de best samengestelde programma’s op dit kortfilmfestival was ongetwijfeld de compilatie van Zvir, Ameryka, Getting Fat In a Healthy Way, Le Dernier Voyage De L’énigmatique Paul WR en A Brief History Of Princess X. Deze ‘Europese Competitie 1’ bevatte spijtig genoeg geen winnaars. Die eer ging naar 90 Grad Nord; een film over een man die tevergeefs een jaar lang wacht tot het licht op groen springt. Zowel grappig als schrijnend en filosoferend. Een meer dan verdiende winnaar, met andere woorden. Hoofdrol Carsten Clemens vertelde achteraf : “I have to confess, I still cross red lights.”
Één van de zwakste programma’s op dit kortfilmfestival daarentegen was ‘Europese Competitie 6’. Met Un Ciel Bleu Presque Parfait, Subotika -Land Of Wonders, Kommittén, Ascension en Die Badewanne zat er eigenlijk geen enkele echt goede film tussen. Allemaal waren ze te traag, was er te weinig actie en over het algemeen waren het niet echt boeiende topics. Het was constant met de wenkbrauwen fronsen want dit waren zeer vreemde films. Hier werden dan ook geen prijzen gewonnen.
Comedy Shorts
De samenstelling van Comedy Shorts was hilarisch. Stuk voor stuk louche, maar echt grappige films met geniale plottwisten op het einde. Of hoe het IKL het zelf perfect omschrijft: ‘van hilarische dijenkletsers tot schattige glimlachhumor, van kurkdroge humor tot over-the-top slapstick’. Dit was inderdaad een zeer toegankelijk programma, begrijpbaar voor iedereen, zoals programmator Vincent Langouche vooraf vertelde in een interview.
Met Seth en Herman The German werden toch de meeste lachspieren getraind. Die laatste gaat over de Duitse man Herman die elke -al dan niet bestaande- fobie moet uittesten om zijn grootste angst te ontdekken. Maar voor niets is hij bevreesd, zelfs niet voor horrorfilmclichés, voor dansen, om een cadeau weg te geven, om pindakaas op het gehemelte van je mond te hebben plakken en zelfs voor Duitsers is hij niet bang. Na 347 proeven geeft hij het dan ook op.
Oscar Shorts
In schril contrast met ‘Comedy Shorts’ stond de choquerende programmatie ‘Oscar Shorts’. Ave Maria, Alles Wird Gut, Shok, The Stutterer en Day One waren stuk voor stuk films met heftige thema’s. Geloof, godsdienst, persoonlijke complexen, wanhopige vaders en gruwelijke oorlogen waren allemaal gebundeld in een lang programma van 1 uur en 49 minuten. Heavy shit, maar toch wel de beste films die op het festival te zien waren.
Opvallend
- Vraag nooit aan een regisseur waarover zijn/haar juist vertoonde film ging.
- Wederom was er een sterke cast vertegenwoordigd. Nico Sturm, Jelle De Beule, Jaak Van Assche, Ben Segers, Peter Van den Begin, Mathias Sercu en Inge Paulussen zijn slechts enkele voorbeelden van grote namen die te bewonderen waren.
- Ook sterke acteerprestaties van beloftevolle kinderen. O.a. in Vlaamse films als Boi, Alles Wird Gut, nymphet, Frankie15 en het Kosovaarse Shok.
- Er wordt meestal pas geapplaudisseerd vanaf de 2de film, bij de eerste is iedereen wat afwachtend. Bij één voorstelling wees iemand in de zaal de rest van het publiek daarop en volgde er een rechtzetting voor de stilte na de vertoning van de eerste film. Kwestie van die regisseur geen onrecht aan te doen.
- Het gros van de Vlaamse films werd in het Frans gesproken. Zeer opvallend en vreemd, maar wel een verrassend vaak voorkomend tafereel op dit festival.
Enkele quotes:
- “Ik weet dat de helft van de zaal mijn film niet goed vond, als dat wel zo was was er iets mis.” ~ Bernard De Rycke, regisseur van Koffie.
- “Ik kan en wil niet zeggen waar de film over gaat.” ~Wim Reygaert, regisseur van Neverlanding.
- “I was in an emotional depression during filming, but what is bad for your heart is good for your art” ~ Stefan Popov, acteur in Shooting Star.
De belangrijkste winnaars
VLAAMSE COMPETITIE FICTIE
Prijs van de Jury: Hampi (Pim Algoed)
Prijs voor het Beste Debuut: Boi (Anthony Nti)
Prijs van het Publiek: Downside Up (Peter Ghesquière)
Speciale Vermelding: Nymphet (Laura Hermanides)
EUROPESE COMPETITIE
Prijs van de Jury: The Hunchback (Gabriel Abrantes, Ben Rivers)
Prijs van het Publiek: 90 Grad Nord (Detsky Graffam)
Speciale Vermeldingen: Over (Jörn Threlfall) en Au Loin, Baltimore (Lola Quivoron)
Van alle 61 kortfilms die ik zag, was er misschien een handvol films minder naar mijn smaak. Voor de rest waren het stuk voor stuk topfilms die mij deden lachen, filosoferen, choqueren, maar ook wel met de wenkbrauwen deden fronsen. Het Internationaal Kortfilmfestival Leuven 2016 stelde niet teleur, integendeel. Niet alleen waren het kwaliteitsvolle kortfilms, maar ook was het leuk dat acteurs en regisseurs achteraf hun verhaal konden doen in interactie met het publiek, én was er een jeneverbar met jenevers voor maar 1 euro! IKL, tot volgend jaar! Speciale dank gaat uit naar An De Winter, Vincent Langouche en Leander Hanssen.
Wat? Internationaal Kortfilmfestival Leuven 2016 // Wanneer? van 3 tot 10 december // Waar? STUK
CLUB KULTUUR 