In het kader van stadsfestival KNAL! openden Museum M en de universiteitsbibliotheek gisterenavond haar deuren voor een interdisciplinaire museumnacht. De verschillende optredens, workshops, projecties en expo’s droegen bij aan een fraaie verzameling kosmologische kunst, de volle maan die avond ook.
De vaste collectie van museum M, de expo van Richard Long en ‘Verbeelding van het universum’ eisen natuurlijk nog steeds (terecht) hun aandacht op in de verschillende museumzalen, maar een museumnacht is meer dan late openingsuren op een woensdagavond. Naast een creatieve workshop ‘altaar maken’ kon je gisterenavond ook vooral genieten van de nodige (buitenaards) goede optredens. Een muzikaal overzichtje:
Wolker
De ondankbare eerste plaats op de timetable deed de zin in een optreden bij de jonge Gentenaren duidelijk niet zakken. De energetische muziek van Gert-Jan Loobuyck (stem, gitaar, toetsen) en Femke Decoene (drums) wisselde af tussen dromerige melodieën en strakke ritmes, maar gaf je onverstoord het gevoel in je kamer te willen dansen. Hoewel er slechts twee muzikanten het podium bezetten, bestond de muziek steeds uit heel wat laagjes elektronische samples, kleurrijke klankenwolken van de gitaar en stevige drumpartijen. De, bij wijle nogal geknutselde, veranderingen van drumstijlen in de achtergrond gaf de zweverige indie stijl van de zang en gitaar vaak een serieus rock-gehalte: een aangename verassing doorheen het hele concert. De ongemakkelijk bindteksten neem je voor sympathiek.

Mr. Chong
Een heel nieuwe sfeer ontfermt zich over het publiek wanneer iedereen zich nestelt op de kussentjes op het tweede verdiep. De zachte, maar toch zekere ondergrond compenseert voor de vrije improvisatiejazz van Mr. Chong. Rikkie Joris (gitaar), Charel Maes (saxofoon, sampler, synth) en Milan Donvil (drums) creëerden een experimentele, muzikale interpretatie van ‘Year X’, het werk van kunstenares Orla Barry dat deel uit maakt van de expo ‘Neem je tijd’. De zinnen of woorden die ze daarvoor doorheen het jaar schreef, werden visueel geprojecteerd op de witte muren achter de muzikanten. Filmische beeldfragmenten en hun soms bijpassende geluiden begeleiden de muzikanten tijdens hun spelen. De mooie combinatie van beeld, geluid en muziek nam je meteen weg uit de anders zo gestructureerde wereld. Beetje voor beetje deconstrueren ze de tijd, waarin lange, organische en soms dissonante saxofoontonen de ondergrond vormen voor onverwachte ritmes. Een mooie verzameling van klanken waarin zowel rust al haast hun weg vinden en waarin naar elkaar luisteren centraal staat.

Aarde aan Daan
De derde groep van de avond is (net als de eerste groep) omringt door een decor van lichtjes die fonkelen als sterren, als de artiesten die ervoor staan. Aarde aan Daan is een sympathieke band met Nederlandstalige liedjes onder leiding van zanger en gitarist Daan Hafkamp. Van dansbare oorwurmmuziek tot breekbare solostukken over verdriet: de band krijgt met gemak het publiek mee in haar verhaal. Tegen het einde van hun optreden overtuigen ze zelfs alle luisteraars tot een gezellig samenzingen zonder band onder het motto ‘nog één keer samen zingen alsof corona niet bestaat’. Aarde aan Daan geeft een volwaardige performance waarin alle muzikanten een perfect passend puzzelstukje zijn in de band, maar waarin toch vooral gitariste Helena Mayorga-Paredes de show steelt. Met haar uitbundige, virtuose gitaarsolo’s tilt ze de muziek naar hogere, ruimtelijke, sferen. Een band om te (her)ontdekken dus!

Naast de vele beeldende kunst mocht dus ook de muzikale timetable er zeker zijn. Wolker, Mr. Chong en Aarde aan Daan brachten het gevarieerde publiek ongetwijfeld kwaliteitsvolle muziek naar hun smaak. Opnieuw is de museumnacht dus een ideale gelegenheid voor verschillende soorten cultuurliefhebbers om nieuwe pareltjes te ontdekken.