De combinatie Monza-Noordkaap. De combinatie experimenteel-commercieel, zonder weg te deinzen van het donkere en duistere. Dat is wat MEURIS brengt. En MEURIS staat niet voor de achternaam die op het paspoort van Stijn staat. Nee, MEURIS staat voor de band achter Meuris. En MEURIS met frontman Stijn Meuris streek vrijdagavond neer in Leuven. Wij passeerden Het Depot en hoorden goeie muziek. Dat we ons allesbehalve hebben beklaagd een kijkje te zijn gaan nemen!
© JP Daniels
“Ik hoop dat jullie tegen niemand hebben verteld dat wij hier vanavond zijn”, de eerste woorden van een schijnbaar niet al te teleurgestelde Stijn Meuris op een vrijdagavond in een kwart gevuld Leuvens Depot. “Select gezelschap hier”. Misschien hadden al die onterecht afwezigen gewoon schrik. Dezelfde schrik die Meuris reflecteert in zijn nieuwe plaat ‘Vigilant’ misschien. Dit -in februari uitgebrachte- album beschrijft namelijk de persoonlijke wrok en verontwaardiging die de zanger heeft tegenover deze samenleving. “Maar nu lijkt het alsof het een moeilijke, heftige plaat is. Maar nee, het is pop -of rockmuziek, hoe je het ook noemt, maar wel met een andere soort aanpak op tekstgebied. Heel duidelijke en heldere teksten vooral”, om Stijn Meuris te citeren uit mijn interview nu drie maanden geleden. Feit is dat het niet zo Druk In Leuven was..
Voor OH Leuven is het vanavond de match van de waarheid om degradatie te vermijden. Voor Stijn Meuris mag hetzelfde gezegd worden. Een barslechte voorstelling van de nieuwe plaat zou namelijk leiden tot een onherroepelijke declassering. Iemand die ooit kleppers als ‘Een Heel Klein Beetje Oorlog‘, ‘Satelliet Suzy‘ en ‘Van God Los‘ wist te maken, wordt nu eenmaal verondersteld om dat te blijven doen tot zijn laatste adem. Helaas is het al een tijdje geleden dat we nog een hit van de man mochten toevoegen aan onze gezamenlijke Vlaamse platenkast vol evergreens. Want oh ja, dan was ik nog die ene opzwepende wals vergeten die er voor zorgt dat we met een persoon naar keuze mogen beginnen zoenen tijdens een kusjesdans. Kwestie van het wat dramatisch te stellen: het is erop of eronder voor MEURIS vanavond.
Gelukkig blijft Stijn Meuris Stijn Meuris en staat ‘het voeren van een barslechte voorstelling’ niet in zijn woordenboek. Het woord ‘passie’ anders wel.
© JP Daniels
Een moeilijke openingsfase vol eerder onbekende, platte, typische Nederlandstalige rocknummers van Monza en Noordkaap betekent slechts een opwarming voor wat nog komen zou. Ook maken we voor het eerst kennis met het ‘Vigilant’ van MEURIS en echt overtuigd zijn we dus nog niet. Een kwartiertje later en ‘Gigant’ zorgt voor een eerste echte energieuitbarsting waarmee succesvol wordt gecompenseerd voor het ietwat wakke begin van de avond. Vanaf dan wordt er lustig gewisseld tussen nummers van de nieuwe plaat en liedjes waarbij je denkt: ‘dat ken ik’.
‘Programma 96‘ en ‘Panamarenko‘ zijn voorbeelden van zo’n nummers en ondertussen mag ‘Bimbo Van Het Jaar‘ ook bij die lijst van eerder goede schijfjes toegevoegd worden. De diesel van MEURIS komt op gang en het energiegehalte gaat de lucht in, met dank aan een hoge dosis stevig (lucht)gitaarwerk in combinatie met de krachtige, ruwe stem die Meuris nog steeds weet te produceren.
‘Het Zou Niet Mogen Zijn‘ is het hoogtepunt van de avond, al doet de mystieke extended version van ‘Van God Los‘ ook een verdienstelijke poging. Enkel jammer dat Raymond van het Groenewoud niet op het podium verschijnt om de machtige combinatie ‘Wat een Fijne Dag/Het Zou Niet Mogen Zijn‘ te brengen, ik kon maar hopen.. Zoonlief Leander vh Groenewoud was nochtans aanwezig als voorprogramma in de gedaante van Lee Anderson.
© Nin Fonténai
Na een duidelijk overspeelde, en dus weinig overtuigende, bisronde met ‘Satelliet Suzy‘ en ‘Een Heel Klein Beetje Oorlog‘ laat Meuris ons in de waan dat we naar huis moeten, ware het niet dat er nog een ietwat speciale versie van ‘Ik Hou Van U’ gepland staat. Natuurlijk, dat nummer hadden we nog niet gehoord.. Gelukkig weet Stijn Meuris zelf goed genoeg dat we allemaal weten hoe de klassieke versie ongeveer klinkt en dus maakt hij er een megafoonversie van, zichzelf mengend tussen het publiek. Speciaal, uniek, gezellig. Meteen ook het officiële einde van dit gezellig samenzijn.
Conclusie? ‘Vigilant’ is een verzameling van heftige nummers in een Meesterlijk Eigenzinnige stijl die we niet helemaal gewoon zijn van Stijn Meuris. De Uitermate Ruwe schijfjes zorgen echter niet voor een verrijking van onze Vlaamse platenkast vol evergreens. Die blijft status quo, maar de Immer Stevige opvoering van Meuris en de zijnen was er wel eentje om niet snel te vergeten. Op een avond waarin OHL zichzelf redde door niet te degraderen, redde MEURIS zijn vel door Meuris te zijn en te doen waar hij goed in is: muziek bedenken, maken en spelen met passie en overtuiging.
Volledige setlist: Als Ik ’s Nachts Door Veerle Rijd / Naar Men Zegt / Truckstop / Fonkeling / Rijkdom / De Belofte Jong Te Sterven / Gigant / Programma 96 / Panamarenko / Oud Links / Bimbo Van Het Jaar / In De Rij Voor Soep / Het Zou Niet Mogen Zijn / Vagebond / Wollef / Van God Los / Het Is Maar Een Woord / Vigilant / Omerta // Satelliet Suzy / Een Heel Klein Beetje Oorlog // Ik Hou Van U
Wat? MEURIS // Wanneer? vrijdag 28 april 2017 // Waar? Het Depot // Prijs? €16 (met cultuurkaart €14)
CLUB KULTUUR 